safi deniz
acemi volkanlar gibi bir yanıp bir sönmekte kararsızım
kim sayıyor adımlarımı, şehrin sahibi siz misiniz?
tutup iki yakamdan savurmayı da bırakın
çenesini sıvazlayan martılara da üzülen sizsiniz…
yorulmuş yağmurlar gibi seyrekliğime aldanmayın
yarıda bırakıyor dansımızı her defasında şarkılar
ışıklar sönüyor bakmamak için gözlerime
kim bilir akmasın diye yaşlarımı, hangi kol ağzına silmekteyim…
bir kahve içimi vaktim var neden telaşlandınız?
er geç dumanı tüten her gemiye el sallayacağım
kalbimi buraya gömdüm, annemi de sana ey safi deniz!
kanına karışmak için elbet bir gün geri döneceğim…
banu kalyoncu
3.10.2008